Czerwcowe Pilsko

2 CZERWCA 2017

TRASA: Korbielów - Hala Miziowa - Pilsko - Glinne - Beskid Korbielowski - Korbielów

Wiosna na stałe zagościła już w Beskidach. Soczysta zieleń zachęca do górskich wycieczek. 2 czerwca biorę urlop aby wdrapać się na szczyt Pilska. Rano dzień wita mnie pięknym słońcem i wysoką temperaturą. Wiozę dzieci do szkoły i przedszkola, biorę plecak i jadę do Korbielowa. Na parkingu jestem przed 10.
Szlak żółty którym idę najpierw na Halę Miziową prowadzi mnie najpierw asfaltową drogą by po kilku minutach skręcając w lewo przez malowniczy mostek wprowadza w las.

Idzie się wyśmienicie. To chyba najprzyjemniejszy szlak w Beskidach. Piękna pogoda i praktycznie żadnych ludzi na szlaku (jedynego turystę mijam 15 minut przed Halą Miziową). Przed schroniskiem a raczej hotelem górskim jestem o godzinie 11:15. W środku nikogo! Sklep z pamiątkami zamknięty. Wychodzę więc na zewnątrz i ruszam dalej żółtym szlakiem na Pilsko.

Szlak ten jest bardzo widokowy. Po dotarciu do lasu trzeba się trochę wspinać po kamieniach ale widoki jakie się pojawiają są bajeczne. Babia Góra, Podhale i w końcu wyłania się piękna panorama Tatr. Lekka mgiełka przysłania widok ale i tak jest to najlepszy widok na Tatry jaki widziałem. Wkrótce wchodzę w kosodrzewinę a szlak wije się między gałęziami wąską ścieżką. Na Górze Pięciu Kopców spotykam dwójkę turystów i jedną osobę już schodzącą w dół. Robię kilka zdjęć i ruszam zielonym szlakiem na szczyt Pilska, który znajduje się już na terenie Słowacji.

Na Pilsku jestem o 12:15. Oprócz mnie jest tam tylko jeden turysta. Chodzenie w tygodniu ma swoje plusy. Siadam na trawie i podziwiam wspaniałe widoki. Jem śniadanie i muszę przyznać, że jeszcze nigdy mi tak nie smakowało. To chyba te widoki tak na mnie działają bo zwykle w górach jem bardzo mało gdyż nie mam apetytu. Siedzę tak chyba z 45 minut. Potem wstaję i robię zdjęcia. Czas się żegnać tyn pięknym szczytem. Schodzę na Górę Pięciu Kopców i skręcam na niebieski graniczny szlak ku przełęczy Glinne.

Szlak jest bardzo stromy i wąski. Mijam dość sporo osób wchodzących na górę. Po kilkunastu minutach szlak wchodzi w las co bardzo ogranicza widoki. Pojawia się tylko ciekawy widok na Babią Górę. Droga trochę się dłuży ale w końcu o 14 wchodzę na jezdnię tuż przed przejściem granicznym na przełęczy Glinne. Gdy byłem tutaj ostatni raz to przejście jeszcze było strzeżone przez Straż Graniczną. Ehh dobrze, że tego już nie ma. Rozważam przez chwilę czy nie wrócić do Korbielowa drogą z Glinnego, szybko jednak porzucam te myśli bo nie cierpię chodzić asfaltem. Odnajduję więc dalszy ciąg niebieskiego szlaku granicznego i czerwonego polskiego będącego częścią Głównego Szlaku Beskidzkiego. Nawet nie zauważyłem kiedy dołączył do moich niebieskich znaków.

Szlak prowadzi przez las ale czasem pojawiają się okna widokowe, głównie na Babią Górę i czasem widać wierzchołki Tatr. Mijam dziwnie ogrodzoną działkę z puszkami rożnego rodzaju wplątanymi w ogrodzenie. O godzinie 15 docieram do rozgałęzienia szlaków. Opuszczam czerwony i niebieski a skręcam w lewo na żółty szlak prowadzący do Korbielowa.

Szlak miejscami jest bardzo wąski i widać, że jest mało uczęszczany bo są miejsca gdzie ścieżka całkiem ginie w wysokiej trawie. Przechodząc przez polany czasem trzeba szukać gdzie po drugiej stronie znajdują się znaki i którędy dalej prowadzi ścieżka. Mijam malowniczą kapliczkę przy której znajdują się ławy i stół. Dalej już schodzę szeroką ścieżką, która po chwili zmienia się w asfaltową drogę między pierwszymi zabudowaniami Korbielowa. Na koniec gubię żółte znaki przez co muszę nadłożyć kilkaset metrów. Na parkingu jestem o 15:45. Wsiadam do auta i w drodze do domu planuję kolejną wycieczkę już następnego dnia.